والدین کنترل گر نیز دوست دارند فرزندی موفق و دارای شخصیت اجتماعی سالم داشته باشند، اما گاهی حساسیت شدید در این باره آن‌ها را به سمت سبک‌های تربیتی ناسالم سوق می‌دهد. سبک های تربیتی کنترل گرایانه، کودک و نوجوان را همچون مومی می‌داند که باید شکل دلخواه پدر و مادرها را بپذیرد و طبق خواسته و انتظارات والدین رفتار کند. والدین کنترل گر ضمن اینکه کودک خود را تحت فشار روانی قرار می‌دهد، خود نیز از این وضعیت احساس رضایت نخواهند داشت؛ زیرا به شدت عصبی می‌شوند. اگر شما نیز جزو آن دسته از پدر و مادرهایی هستید که فکر می‌کنید با سلب آزادی کودک و اعمال کنترل شدید بر رفتار و عملکرد او می‌توانید در راستای تحقق شخصیت اجتماعی سالم  برای فرزند خویش گام بردارید، حتما مقاله آموزش پدر و مادر را مطالعه نمایید.

منبع : والدین کنترل گر چه نشانه هایی دارند؟

مسمومیت توسط والدین کنترل گر

مسمومیت غذایی به واسطه تغذیه نامناسب رخ می دهد و سلامت جسمی کودک را تهدید می کند. در حالی که مسمومیت روانی می‌تواند به دلیل سبک نامناسب تربیتی بر کودک تحمیل شود. پدر و مادرهای سختگیر و کنترل گر در اصطلاح روانشناسی، والدین مسمومی نامیده می‌شوند که استقلال و آزادی فرزند خود را بسیار محدود می‌کنند و به خود اجازه دخالت در همه کارهای فرزندان حتی کارهای شخصی‌شان را می‌دهند. برای آشنایی بیشتر با ویژگی‌های والدین سمی کلیک کنید.

والدین کنترل گر چگونه عمل می کنند؟

رفتارهای والدین کنترل گر معمولا به جای تاثیر مثبت تاثیرات منفی بر تربیت و خلق و خوی فرزندان می‌گذارد، معمولا تلاش این والدین این است که فرزندشان را از همه خطرات دور کنند و فرزندشان به بهترین نحو رشد کند؛ اما تلاش‌شان اغلب باعث دوری از خانواده می‌شود. در ادامه به بدترین رفتارهای والدین کنترل گر پرداخته‌ایم.

کنترل دائمی

اختلالات اضطرابی کودک در برخی موارد ریشه در این اندیشه دارد که دنیا جای خطرناکی است و عوامل تهدید کننده در همه جا حضور دارند. این تفکر غلط ناشی از اعمال کنترل شدید از ناحیه والدین است. اگر پدر و مادر دائما فرزند خود را چک می‌کنند و تمام رفت و آمدها، حرکت‌ها و عملکردهای او را زیر ذره بین قرار دهند، انتقال دهنده این پیام به فرزند خود هستند” تو توانایی مراقبت از خود را نداری و به همین دلیل باید دائما حواسم به تو باشد” این پیام منفی سبب می‌شود کودکان و نوجوانان احساس بی‌کفایتی داشته باشند و دائما به این فکر کنند که خطرات در کمین هست.

به عهده گرفتن وظایف و مسئولیت های فرزندان

از آنجایی که پدر و مادرهای سختگیر و کنترل گر دوست دارند فرزند شان در نهایت نظم رفتار کنند، از اینکه کوچک‌ترین بی نظمی را مشاهده کنند احساس آرامش نخواهند داشت و سریعا اقدام به انجام وظایف محوله می‌نمایند. به عبارت ساده‌تر پدر و مادرهای کنترل گر از سر دلسوزی یا وسواس سعی می‌کنند اتاق فرزند خود را تمیز و مرتب نمایند و کارهایی را که ناقص واگذاشته شده‌اند، تکمیل نمایند. این عملکرد اگرچه از نظر پدر و مادرهای کنترل گر طبیعی و عادی به نظر می‌رسد اما در واقع یک عامل از بین برنده عزت نفس کودک به شمار می‌آید.

والدین کنترل گر مانع از آزادی و استقلال کودک می‌شوند

پدر و مادرهایی که سعی در تحمیل خواسته‌های خود به فرزند خویش دارند، در حقیقت رفتار کنترل گرایانه خود را به نمایش می‌گذارند. اگر فرزند دوست دارد در فلان رشته ورزشی وارد شود، یا فلان کار هنری را انجام دهد، بهتر است به جای اینکه نقش یک سلطه گر را ایفا کنید و فرزند خود را مجبور به کاری نمایید که دوست ندارد، با کمی انعطاف به فرزند خود احساس استقلال و آزادی دهید تا آن گونه که دوست دارد و احساس راحتی می‌کند عمل نماید.

کنترل کردن روابط بین فردی فرزندان

فرزندان به ویژه در دوره نوجوانی گرایش زیادی به گروه هم سالان پیدا می‌کنند. در این بین آنچه که حائز اهمیت است نوع دوستی‌های نوجوانان می‌باشد. برخی از افراد آسیب رسان هستند و ممکن است فرزند شما را به بیراهه بکشانند، اما این به معنای آن نیست که شما همچون یک جاسوس عمل کنید و تمام رفت و آمدهای فرزندتان را تعقیب نمایید. بهتر است با حفظ استقلال نوجوان او را نسبت به خطرات اجتماعی آگاه سازید.

چگونه با رفتار های کنترل گرایانه پدر و مادر خود برخورد کنیم؟

وقت مناسبی را به گفتگو با پدر و مادر خویش اختصاص دهید؛  اگر والدین عصبانی و یا نگران هستند، خواسته و انتظارات خود را به وقت دیگری موکول کنید. صحبت کردن در این مواقع  روابط شما و والدین را در چرخه معیوبی قرار می‌دهد و وضعیت را بسیار پیچیده و آشفته خواهد ساخت. مراجعه به یک مشاور می‌تواند نتایج مثبتی داشته باشد.

احساس خود را به والدین‌تان بیان کنید؛ اگر دخالت های بی رویه پدر و مادرتان شما را عاصی کرده است و یا اینکه مانند یک بچه تحت نظارت والدین هستید و به این علت در بین دوستان‌تان احساس شرمندگی می‌کنید، حتما درباره احساس خود مستقیما با پدر و مادر صحبت کنید و بگویید که می‌دانم خیر و صلاح مرا می‌خواهید اما این رفتار شما آرامش مرا از بین می‌برد. گاهی شنیدن این سخنان از یک روانشناس متخصص برای والدین شما کار ساز تر خواهد بود. پیشنهاد می‌شود مشاوره کودک و خانواده دریافت کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوالات متداول